Zo werd vroeger Pukulan les gegeven..
Pukulan is een verdedigingstechniek die gebaseerd is op een mengeling van diverse andere gevechtsstijlen/technieken met als uitgangspunt Slaat men u sla dan terug.
Van leerling tot Guru was een lange weg, want het was toen niet zo gemakkelijk om leerling te worden. De leerling moest soms vele malen onderhandelen met zijn aanstaande leermeester. Pas na lange tijd werd hij dan pas aangenomen als leerling, wel moest hij dan 5 offerandes meenemen voor de leraar.
1.       Een kip, waarvan het bloed op de grond werd gesprenkeld als het bloed van de leerling dat anders verspild zou worden.
2.     Een rol witte katoen, waarin de leerling kon worden gewikkeld mocht hij tijdens de training komen te overlijden.
3.     Een mes, als zijnde het symbool voor de scherpe aandacht welke de leerling voor zijn leraar en zijn leerstelling zou hebben.
4.     Tabak, zodat de leraar tijdens de pauzes kon roken of pruimen.
5.     Geld, wat bestemt was voor nieuwe kleding van de leraar in het geval dat deze zijn kleding tijdens de trainingen zouden beschadigen of stuk zouden gaan.
Ook werd er een eed afgelegd waarin men zei dat alle leerlingen bloedbroeders van elkaar waren en waarin trouw werd gezworen aan de Guru/leraar, pas daarna begon de training.
De trainingen duurde van 8 uur tot 23.00 uur avonds. Als het donker werd trainden men met ontstoken kaarslichten en later zelfs zonder licht zodat de leerling zou wennen aan gevechtshandelingen in het duister en aan de duisternis.
De oosterlingen hadden geen bandenstelsel, zoals dat tegenwoordig gebruikelijk is.
De opleiding was onderverdeeld in drie groepen:
1.       De basisopleiding was de leer van de eigen anatomische wapens.
2.     De Ridderopleiding waarin men leerde om te gaan met diverse wapens.
3.     De Guru/leraaropleiding waarin men ook het spirituele leerde.

Slecht een enkeling werd voor deze laatste opleiding uitgekozen door de leraar, want de echte guru/leraar was in eerste instantie een expert op geestelijk/spiritueel gebied en had ook een bijzondere kennis van kruiden en hun uitwerking.
In het oosten was de Guru/leraar een centraal figuur in het dorp.
Hij probeerde de mensen met zijn geestelijke kennis raad te geven en hielp ze soms te genezen met zijn kruidenkennis. Ook beschermde hij mensen.
Om Guru/leraar te worden moesten ze diverse proeven doorstaan en diverse vormen van Vastentijden doen soms van vijf, negen of dertig dagen. Tijdens deze vastenperiode mocht er niet gerookt, gegeten worden of seksueel contact plaatsvinden van 06.00 uur tot 21.00 uur . Om het vasten te verzwaren mocht de leerling niets drinken en zelfs zijn eigen speeksel niet doorslikken. Hij moest telkens twee dingen bewijzen als eerste zijn doorzettingsvermogen en trouw aan God en aan zijn leraar. Op technisch gebied moest men eerst een ongewapend gevecht goed kunnen beheersen want elke handeling die men gewapend doet kan men ook ongewapend doen.
Waarom dan toch leren omgaan met wapens ?
Het antwoord ligt in de beeldspraak: wil men een stroper vangen, dan moet je eerst zelf leren stropen en de beste stroper willen zijn.
De Guru gaf zijn opdrachten en vraagstellingen met als doel dat jezelf naar de oplossing ging zoeken maar hielp graag als het echt nodig was. Zijn uitgangspunt was Stel gerust vragen maar gebruik eerst je eigen verstand, maar hij liet zijn leerlingen nooit in de steek !
Want hij beschouwde zijn leerling als een eigen kind, probeerde steeds bij je te zijn en stond dus altijd voor je klaar, ook in het geval van geestelijke problemen probeerde hij een mede te helpen in het zoeken naar een juiste oplossing. Het is logisch dat een goede en zeer vertrouwelijke geestelijke band tussen Guru en leerling een absolute vereiste was.
Een band die zich normaal gesproken vanzelf ontwikkelt.

De pukulan stijl is eigenlijk
1.    Zo licht als lucht.
2.   Zo soepel als water.
3.   Zo hard als de aarde.
In het huidige Indonesië zijn meer dan 150 verschillende stijlen.
De Pukulan is en was een combinatie van al deze stijlen, later heeft zich o.a hieruit het Pukulan Nusahitu Solemata ontwikkeld. Een ontwikkeling die ook nu nog steeds doorgaat omdat er steeds weer nieuwe kennis bijkomt. Er bestaan dus meerdere pukulan stijlen en het kan door zowel mannen als vrouwen beoefend en aangeleerd worden.
Zo gaf men vroeger les, alles gebeurde steeds in een fijne sfeer en vooral met veel liefde en geduld voor de te leren technieken en commerciële bedoelingen waren uitgesloten.
Maar een ieder die in deze commerciële wereld op zoek is naar een dergelijke leraar zal zo iemand niet meer zo gemakkelijk vinden.
Maar wie een leerling is of een Guru wordt niet bepaald door de graduatie van een “Dan graad of Band” maar door de winnaar van het gevecht.
Van wie zou de eerste en hoogste Dan graadhouder immers zijn erkenning gekregen hebben ?

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *